De gevallenen herdenken en de levenden helpen

Beste vrienden,

Nu we de eenjarige herdenkingsdag van 7 oktober naderen, zijn onze harten zwaar van de herinneringen aan een van de donkerste dagen in de moderne geschiedenis van Israël. Het was een dag die alles veranderde, een dag die het hart van onze natie verscheurde. Duizenden wrede terroristen vielen Israël binnen in een ongekende aanval en lieten een spoor van onvoorstelbare verwoesting achter. 1139 mensen werden op brute wijze vermoord, ongeveer 250 mensen werden als gevangenen meegenomen naar de Gazastrook en meer dan 100 van hen zijn daar zelfs vandaag nog.

De gruwelijke getuigenissen van die dag gaan in hun duivelse wreedheid het voorstellingsvermogen te boven. Toch zijn ze een grimmige realiteit waar velen in Israël nu mee leven. Overlevenden, zowel jong als oud, dragen de zware last van hun trauma en proberen hun leven weer op te bouwen.

Onder degenen die deze nachtmerrie hebben meegemaakt is de 14-jarige Ella. Op de ochtend van 7 oktober werd Ella wakker van de angstaanjagende geluiden van geweervuur en mensen die buiten in het Arabisch schreeuwden. Ze zocht haar toevlucht in een veilige kamer met haar moeder, broertje en een vriend. Terwijl de berichten binnenstroomden van vrienden in de WhatsApp-groep van de jeugd in haar kibboets, las Ella woorden die geen enkel kind ooit zou moeten zien: ‘Ze hebben mijn ouders neergeschoten’, ‘We gaan dood, wil iemand ons alsjeblieft helpen’.

Ella's neef, Amit, stuurde die dag een laatste bericht dat er terroristen in zijn huis waren. Kort daarna werd alle contact verbroken. Later werden Ella en haar familie gered door een speciale eenheid, maar het trauma dat ze moest doorstaan is niet in woorden uit te drukken. ‘Er was overal bloed,’ herinnert ze zich. 'Laat me dit herhalen: ik ben 14 jaar oud. Dit zijn geen dingen die een kind van mijn leeftijd, of welk kind dan ook, zou moeten zien.’

Tegenover zo'n overweldigende duisternis schijnen verhalen van moed en overleving. Rahamim, een soldaat gestationeerd bij de grens met Gaza, werd die dag geconfronteerd met onvoorstelbaar gevaar. Hij en zijn medesoldaten werden wakker door sirenes en het geluid van raketten en beseften al snel dat ze werden aangevallen. Toen terroristen hun buitenpost infiltreerden, werd Rahamim in het gezicht geraakt door een kogel en een granaat landde op slechts 10 centimeter van zijn been. Ondanks zijn verwondingen vocht hij door, gedreven door de training en vastberadenheid die hem waren ingeprent.

Met de hulp van een kok genaamd Yaakobi, die hem moedig in veiligheid bracht ondanks dat hij zelf gewond was, haalde Rahamim het naar Barzilai Medical Center. Zijn verhaal is een krachtige herinnering aan de moed en opoffering van hen die aan de frontlinie staan om onze natie te beschermen.

In de onmiddellijke nasleep van de aanval kwam Visie voor Israël in actie om cruciale hulp te bieden. We leverden beschermende kleding aan noodhulpteams, eerste levensbehoeften aan soldaten die plotseling in actie moesten komen en ondersteunden ontheemde gezinnen. Maar nu we nadenken over het afgelopen jaar, is het duidelijk dat ons werk nog lang niet af is.

De kern van onze missie voor de afgelopen 30 jaar is de overtuiging dat 'Als een crisis toeslaat, is het te laat om je voor te bereiden'. Dit jaar heeft ons laten zien hoe belangrijk het is om klaar te zijn voor welke uitdaging dan ook. Nu de dreigingen boven Israël blijven opdoemen, moeten we ervoor zorgen dat we toegerust zijn om snel en effectief te reageren.

We zijn ongelooflijk dankbaar voor jullie steun beste lezers, onze trouwe partners. Toch blijft de nood dringend want de oorlog duurt voort. We vragen je om opnieuw achter ons te staan door te doneren aan ons noodfonds. Jullie gulle bijdrage zal ons helpen om de nodige middelen te verstrekken aan de mensen aan de frontlinie, de kwetsbaren te beschermen en de Israëlische burgerbevolking te ondersteunen.

Laten we de herinnering aan de slachtoffers van 7 oktober eren door ervoor te zorgen dat we klaar zijn om de toekomst met sterkte en veerkracht tegemoet te treden.

Overweeg alsjeblieft om vandaag nog een gulle donatie te doen en deze te bestemmen voor Medische Hulpverlening en Rampenbestrijding. Jouw bijdrage helpt ons om ons voor te bereiden, te beschermen en te zorgen voor degenen die dat het meest nodig hebben.

Met veel waardering,

Barry & Batya