Een Welkome Steun voor Eenzame Soldaten

Meer dan 7.000 eenzame soldaten dienen in de IDF, de meeste in gevechtseenheden.

Maar wat is precies een eenzame soldaat?

Soldaten in de IDF hebben vele achtergronden: een soldaat komt uit een noodlijdende familie, die niet voor zichzelf kan zorgen; een soldaat uit het buitenland, die naar Israël kwam om het land te dienen en hier zonder enige steun is; de rode draad onder hen is tweeledig: een diepe toewijding aan dienstbaarheid voor hun land en eenzaamheid.

Op sabbat en op feestdagen, wanneer al hun vrienden terug mogen naar een warm en zorgzaam huis - naar vaders knuffel, moeders eten en lekkernijen, naar iemand die de was doet en voor hen strijkt - komen deze soldaten naar een leeg, koud huis.

Bij Visie voor Israël hebben we door de jaren heen honderden eenzame soldaten ondersteund. Met kerstcadeaukaarten konden ze bijvoorbeeld hun hart verwarmen door iets te vieren met eten op de feesttafel, net als hun leeftijdsgenoten.

De commandant van de Golani Commando-eenheid, waarvan sommige soldaten dit jaar hulp kregen van Visie voor Israël voor de feestdagen, stuurde ons een ontroerend Certificaat van Waardering en zei:"[Visie voor Israël is] altijd hier voor ons voor alle hulp en ondersteuning, en begeleiding. "

Hij vertelde ons een paar persoonlijke verhalen van de hulpontvangers:

Amir * woont in een huis voor alleenstaande soldaten. Hij werd geboren in een ultraorthodox gezin in Bnei-Brak, en vanwege zijn moeilijkheden bij het bestuderen van de Thora, werd hij het zwarte schaap in de familie genoemd. Op 18-jarige leeftijd werd hij gedwongen tot een gearrangeerd huwelijk tegen zijn wil, en ongeveer een jaar later werd hij vader van een zoon.

Amir voelde geen vreugde in zijn hart. Hij voelde dat hij niet op zijn plaats was en besloot te scheiden van zijn ultraorthodoxe vrouw en een seculier leven te beginnen, in de hoop zijn plek in de wereld te vinden. Zijn ouders verzetten zich heftig, waren boos en verbraken zelfs de banden met hem. Amir heeft ongeveer 4 jaar geen contact gehad met zijn ouders. Hij meldde zich bij de Golani-eenheid en besteedt nu al zijn tijd en energie aan de verdediging van het land. Bij zijn weinige uitgangen van de basis doet hij zijn best om zijn zoontje te zien.

Benni * emigreerde op 14-jarige leeftijd vanuit Roemenië naar Israël, samen met zijn moeder en broer, nadat zijn vader het gezin had verlaten en de banden met hen had verbroken. Toen ze in Israël aankwamen, was de mentale toestand van zijn moeder moeilijk en kon ze haar kinderen niet alleen opvoeden.

Ze vertelde Benni dat ze hem niet langer als moeder zou steunen, dat ze de verbinding met hem verbrak en dat hij het alleen moest redden. Hij verhuisde van huis naar huis en van het ene internaat naar het andere, en leefde jarenlang zonder een plek die hij thuis kan noemen. Onlangs hebben Benni en zijn vader de communicatie hernieuwd, maar de relatie met zijn moeder is nog steeds verbroken. Benni ondersteunt zichzelf volledig, zonder enige hulp.

* Namen zijn gewijzigd